Onderzoeksvraag
Deze studie had als doel de perspectieven van patiënten en hun naasten te verkennen met betrekking tot de besluitvorming over operatieve behandeling en palliatieve, niet-operatieve zorg bij geriatrische patiënten met een heupfractuur.
Methode
Een kwalitatieve interviewstudie werd uitgevoerd, waarbij patiënten en naasten werden uitgenodigd voor semi-gestructureerde interviews. Voor patiënten met een vooraf bestaande dementie diagnose en voor patiënten die kozen voor palliatieve, niet-operatieve zorg, werden uitsluitend naasten geïnterviewd. De interviews werden geanalyseerd volgens reflexieve thematische analyses volgens de “Six Step Methods” van Braun & Clarke.
Resultaten
In totaal werden 16 interviews afgenomen, waaronder 4 met patiënten en 12 met naasten. Uit de thematische analyse kwamen vijf hoofdthema’s naar voren: (1) onderliggende waarden van de patiënt, (2) de verstrekte informatie, (3) overwegingen bij de keuze tussen operatie en palliatieve, niet-operatieve zorg, (4) betrokkenheid bij de besluitvorming en (5) de realisatie van verwachtingen. De hoeveelheid en gedetailleerdheid van de verstrekte informatie varieert per patiënt en naaste, maar bestond altijd uit een bespreking van de voor- en nadelen van beide behandelopties. Patiënten en naasten benadrukten het belang van een optimale kwaliteit van leven, terwijl de discrepantie tussen verwachte en daadwerkelijke behandeluitkomsten als onaangenaam werd ervaren en de totale ervaring negatief beïnvloedde.
Conclusie
Deze studie biedt inzicht in de perspectieven van patiënten en naasten tijdens het gedeelde besluitvormingsproces bij de acute behandeling van een heupfractuur. Er werd een duidelijke variatie waargenomen in ervaringen en voorkeuren, wat het belang onderstreept van een persoonsgerichte benadering. Andere belangrijke overwegingen zijn dat artsen zowel hun professionele ervaring moeten delen als gevoelig moeten communiceren over de behandelopties en de prognose. Om patiënten en naasten goed te ondersteunen in hun keuze tussen curatieve en palliatieve behandeling, is het essentieel dat artsen realistische, empathische en tijdige informatie verstrekken.
Implicaties voor de praktijk
Het verschil in verwachtingen en ervaringen tussen patiënten en naasten benadrukt de noodzaak om de communicatie rondom behandelopties verder te verbeteren. Artsen spelen een cruciale rol in het begeleiden van de besluitvorming door niet alleen feitelijke informatie te geven, maar ook door te luisteren naar de waarden en wensen van de patiënt. Het expliciet bespreken van mogelijke uitkomsten en onzekerheden kan helpen om de kloof tussen verwachting en realiteit te verkleinen.
Aanbevelingen voor toekomstig onderzoek
Vervolgonderzoek zou zich kunnen richten op interventies die de communicatie en gedeelde besluitvorming verder optimaliseren, bijvoorbeeld door het ontwikkelen van gespreksmodellen of voorlichtingsmateriaal dat beter aansluit bij de behoeften van patiënten en naasten. Daarnaast is het belangrijk om te onderzoeken hoe de ervaring van naasten kan worden meegenomen in toekomstige zorgverbeteringen, met name bij kwetsbare patiëntgroepen zoals ouderen met dementie.