Ga terug

Kan een geautomatiseerde EEG-hersenactiviteitsmeting helpen om delier sneller op te sporen en de opnameduur in het ziekenhuis te verkorten?

20 november 2024

afgerond

Onderzoeksvraag

Dit onderzoek richtte zich op de vraag of geautomatiseerde EEG-hersenactiviteitsanalyse (DeltaScan) kan bijdragen aan een kortere ziekenhuisopname en betere detectie van postoperatief delirium bij geriatrische patiënten met een heupfractuur, in vergelijking met de standaard Delirium Observatie Screening Schaal (DOS).

Methode

De studie was een multicenter, gerandomiseerde gecontroleerde trial, uitgevoerd in het St. Antonius Ziekenhuis en het Ziekenhuisgroep Twente (ZGT) in Nederland. In totaal werden 388 patiënten van 70 jaar en ouder die een heupfractuuroperatie ondergingen, geïncludeerd. De patiënten werden willekeurig toegewezen aan twee groepen: een interventiegroep die werd gescreend met DeltaScan (geautomatiseerde EEG-analyse) en een controlegroep die werd gescreend met de DOS. Beide groepen werden tweemaal daags gedurende drie dagen na de operatie gescreend, met de eerste meting vóór de operatie. De primaire uitkomstmaat was de duur van de ziekenhuisopname. Secundaire uitkomstmaten waren de tijd tot medische ontslaggereedheid, tijd tot de diagnose van delirium en de screeningprestaties van beide methoden.

Resultaten

De resultaten toonden geen significante verschillen in de mediane ziekenhuisopname tussen de twee groepen (beide 7 dagen, p = 0.867). Wat betreft de screeningprestaties had de DOS een sensitiviteit van 75,8%, een specificiteit van 91,9% en een area under the curve (AUC) van 0.838, wat wijst op uitstekende discriminatie. De DeltaScan had een hogere sensitiviteit van 91,9%, maar een lage specificiteit van 40,8% en een AUC van 0.663, wat duidt op matige discriminatie. Er werden geen significante verschillen gevonden in de frequentie van deliriumdiagnoses of de tijd tot diagnose tussen de twee groepen.

Conclusie

De geautomatiseerde EEG-gebaseerde hersengolfanalyse met DeltaScan leidde niet tot een kortere ziekenhuisopname bij geriatrische heupfractuurpatiënten en bood geen verbetering in de detectie van postoperatief delirium vergeleken met de standaard DOS-methode. De resultaten suggereren dat DeltaScan in deze context geen duidelijke voordelen heeft.

Implicaties voor de praktijk

Gezien de hogere kosten, lagere specificiteit en beperkte voordelen van DeltaScan ten opzichte van de huidige standaardzorg, lijkt grootschalige implementatie van DeltaScan in geriatrische traumazorg niet gerechtvaardigd. De technologie kan echter potentieel waardevol zijn in andere klinische situaties, zoals bij niet-communicatieve IC-patiënten.

Aanbevelingen voor toekomstig onderzoek

Toekomstig onderzoek zou zich kunnen richten op patiëntengroepen met een hoger risico op delirium, zoals IC-patiënten die niet kunnen communiceren. Hoewel de DeltaScan in deze studie geen voordelen toonde voor geriatrische heupfractuurpatiënten, kan het in andere contexten, waar objectieve metingen cruciaal zijn, alsnog waardevol blijken. Grootschalige studies naar subtiele verschillen in deliriumdetectie worden echter als niet haalbaar beschouwd gezien de benodigde middelen en kosten.

Auteurs

Emma de Fraiture, Henk Jan Schuijt, Maryse Menninga, Iris Koevoets, Tessa Verheul, Corine van Goor, Thomas Nijdam, Dieuwke van Dartel, Han Hegeman, Detlef van der Velde

Instituut(en)

St. Antonius Ziekenhuis (Utrecht), ZGT Ziekenhuis (Almelo), Universiteit van Twente (Enschede), ZGT Academy
Startdatum: 2024-10-08
Publicatiedatum: 2024-11-20