Onderzoeksvraag
Dit onderzoek richtte zich op het identificeren van de belangrijkste zorgdoelen (Goals of Care, GOC) van geriatrische patiënten met een heupfractuur. Omdat deze doelen vaak onbekend of moeilijk te achterhalen zijn in een acute setting, werd onderzocht welke factoren patiënten en hun naasten als essentieel beschouwen bij de keuze tussen operatieve en palliatieve, niet-operatieve behandeling.
Methode
Een cross-sectionele survey werd uitgevoerd. Patiënten van 70 jaar en ouder met een heupcontusie werden geïnterviewd, omdat zij qua karakteristieken vergelijkbaar zijn met patiënten met een heupfractuur, maar geen eerdere ervaringen met operatieve behandeling hadden. Een expertpanel ontwikkelde uitspraken over mogelijke behandeluitkomsten, die deelnemers beoordeelden op een 100-puntenschaal. Deelnemers werden ingedeeld in drie cohorten: niet-kwetsbare patiënten, kwetsbare patiënten en patiënten met dementie (waarbij de proxy werd geïnterviewd).
Resultaten
Patiënten en proxies scoorden het behoud van cognitieve functies, het samen zijn met familie en het samen zijn met een partner als de belangrijkste zorgdoelen. Niet-kwetsbare en kwetsbare patiënten vonden daarnaast terugkeer naar het pre-fractuurniveau van mobiliteit en het behouden van onafhankelijkheid essentieel, terwijl proxies van patiënten met dementie pijnvermijding als hoogste prioriteit aangaven. De mate waarin patiënten al nagedacht hadden over behandelvoorkeuren voor acute situaties varieerde, waarbij slechts 42% specifiek had nagedacht over hun wensen bij een heupfractuur.
Conclusie
De belangrijkste zorgdoelen van geriatrische patiënten met een heupfractuur en hun naasten variëren afhankelijk van de individuele situatie, maar het behoud van cognitieve functies, familiecontact en onafhankelijkheid spelen een grote rol. Voor patiënten met dementie is pijnvermijding een cruciaal aspect. Deze bevindingen benadrukken het belang van een patiëntgerichte benadering in gedeelde besluitvorming.
Implicaties voor de praktijk
Artsen zouden tijdens het preoperatieve besluitvormingsproces expliciet de belangrijkste zorgdoelen van de patiënt moeten bespreken, aangezien deze sterk variëren per individu. Het risico op cognitieve achteruitgang na een operatie moet duidelijk worden gecommuniceerd. Daarnaast is het belangrijk dat proxies beter geïnformeerd worden over het verwachte beloop en de pijnbeleving van hun naaste bij een heupfractuur, om realistische verwachtingen te scheppen.
Aanbevelingen voor toekomstig onderzoek
Vervolgonderzoek zou zich moeten richten op het kwantificeren van verschillen tussen cohorten in zorgdoelen om nog specifiekere richtlijnen te ontwikkelen voor gedeelde besluitvorming. Daarnaast is verder onderzoek nodig naar hoe zorgdoelen in de praktijk het beste geïntegreerd kunnen worden in de besluitvorming op de spoedeisende hulp en in de postoperatieve zorg.